பசியோடு போராடிய நாட்கள் முதல் உலகக்கோப்பை வரை: ஆந்திரப் பெண் தீபிகாவின் கண்ணீர் மல்க வைக்கும் சாதனைப் பயணம்!
வாழ்க்கை என்பது வெறும் போராட்டமல்ல, அந்தப் போராட்டத்தை வெற்றியாக மாற்றுவதே உண்மையான வாழ்க்கை என்பதை உலகுக்கு உரக்கச் சொல்லியிருக்கிறார் ஆந்திர மாநிலத்தைச் சேர்ந்த டி.சி. தீபிகா (TC Deepika). சமீபத்தில் இலங்கையில் நடைபெற்ற பார்வை மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கான முதலாவது மகளிர் டி20 உலகக்கோப்பைத் தொடரில் (Blind Women's T20 World Cup 2025), இந்திய அணியை வழிநடத்தி வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்க வெற்றியைப் பெற்றுத் தந்தவர் இந்த தீபிகா. அவரது வெற்றிக்கு பின்னால் இருக்கும் கண்ணீர் கதைகளும், வறுமையின் ரணங்களும் எவரையும் நெகிழச் செய்யும்.
விபத்தில் பறிபோன பார்வை
ஆந்திர மாநிலம், ஸ்ரீ சத்யசாய் மாவட்டம், அமராபுரம் மண்டலத்தில் உள்ள தம்பலஹட்டி (Tambalahatti) என்ற குக்கிராமத்தில் பிறந்தவர் தீபிகா. ஐந்து மாதக் குழந்தையாக இருந்தபோது, எதிர்பாராத விதமாகத் தனது வலது கண்ணில் விரல் பட்டதால் காயம் ஏற்பட்டது. அக்கிராமத்தைச் சுற்றி போதுமான மருத்துவ வசதிகள் இல்லாததாலும், குடும்பத்தின் கடும் வறுமையாலும் சரியான சிகிச்சை அளிக்க முடியவில்லை. இறுதியில், அறுவை சிகிச்சை தோல்வியடைந்து தனது பார்வையை இழந்தார் தீபிகா. "அன்று 3,000 ரூபாய் செலவானது, ஆனால் அந்த நேரத்தில் அது எங்களுக்கு 3 லட்சம் ரூபாய்க்குச் சமம்" என தீபிகாவின் தந்தை நெகிழ்ச்சியுடன் கூறுகிறார்.
பசியோடு கழிந்த இரவுகள்
தீபிகாவின் பெற்றோர் சிக்க ரங்கப்பா மற்றும் சித்தம்மா ஆகிய இருவரும் தினக்கூலி விவசாயத் தொழிலாளர்கள். அவர்கள் இருவருக்கும் வேலை கிடைத்தால் மட்டுமே அந்த வீட்டில் அடுப்பு எரியும். பல நாட்கள் வேலை கிடைக்காத சூழலில், தீபிகாவும் அவரது சகோதரர்களும் ஒருவேளை உணவின்றி பசியோடு உறங்கியிருக்கிறார்கள்.
தனது சிறுவயது நினைவுகளைப் பகிரும்போது தீபிகா கூறுகையில், "பலமுறை பசியைத் தாங்க முடியாமல் என் சகோதரர்களுடன் சேர்ந்து தெருக்களில் விழுந்து கிடக்கும் பழங்களைத் தேடி அலைந்திருக்கிறோம். ஏதாவது ஒரு பழம் கிடைத்தால் அதைப் பகிர்ந்து உண்டு பசியைத் தீர்த்துக்கொள்வோம். எனது தாத்தா பட்டினியால் உயிரிழந்தார் என்பது இன்றும் என் மனதை ரணமாக்கும் ஒரு நிஜம்" என்கிறார்.
கல்வியும் கிரிக்கெட் ஆர்வமும்
வறுமைத் துரத்தினாலும், தனது மகளைப் படிக்க வைக்க வேண்டும் என்பதில் தீபிகாவின் தந்தை உறுதியாக இருந்தார். கர்நாடகாவின் குனிகல் பகுதியில் உள்ள பார்வையற்றோர் பள்ளியில் 7-ம் வகுப்பு வரை பயின்ற தீபிகா, பின்னர் மைசூரில் உள்ள ரங்கா ராவ் நினைவு பள்ளியில் சேர்ந்தார். அங்கிருந்த ஆசிரியர்கள் தான் தீபிகாவிடம் இருந்த கிரிக்கெட் ஆர்வத்தைக் கண்டறிந்தனர்.
பள்ளியில் அவருக்குக் கிடைத்த உணவும், இனிப்புகளும் அவருக்கு மகிழ்ச்சியைத் தரவில்லை. "எனக்கு இங்கே உணவு கிடைக்கிறது, ஆனால் என் தம்பிகள் அங்கு பசியோடு இருப்பார்களோ?" என்ற கவலை அவரைத் துளைத்தது. அந்த வைராக்கியமே அவரைச் சாதிக்கத் தூண்டியது.
உலகக்கோப்பை நாயகியாக உருவெடுத்த தருணம்
2019-ஆம் ஆண்டு இந்தியப் பார்வை மாற்றுத்திறனாளி மகளிர் கிரிக்கெட் அணியின் தேர்வில் பங்கேற்ற தீபிகா, தனது அபாரமான ஆட்டத்தால் அனைவரையும் கவர்ந்தார். 2025-ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற முதலாவது உலகக்கோப்பைத் தொடரில் இந்திய அணியின் கேப்டனாக நியமிக்கப்பட்டார்.
இந்தத் தொடரில் தீபிகா ஒரு புயலாகவே மாறினார். ஆஸ்திரேலியாவுக்கு எதிரான அரையிறுதிப் போட்டியில் 58 பந்துகளில் 91 ரன்கள் குவித்து இந்தியாவை இறுதிப் போட்டிக்கு அழைத்துச் சென்றார். கொழும்பில் நடைபெற்ற இறுதிப் போட்டியில் நேபாள அணியைத் தோற்கடித்து, இந்தியாவிற்கு முதல் உலகக்கோப்பையைப் பெற்றுத் தந்து சரித்திரம் படைத்தார்.
கிராமத்தின் தேவைகளுக்காகக் குரல் கொடுக்கும் கேப்டன்
வெற்றிக்குப் பிறகு, இந்தியப் பிரதமர் நரேந்திர மோடி, பிசிசிஐ (BCCI) அதிகாரிகள் மற்றும் சச்சின் டெண்டுல்கர் போன்ற ஜாம்பவான்களைச் சந்தித்து பாராட்டு பெற்றார் தீபிகா. ஆனால், அந்தப் பாராட்டுக்களில் திளைக்காமல், தனது கிராமத்தின் நிலையை மாற்ற அவர் முயன்றார்.
ஆந்திர துணை முதலமைச்சர் பவன் கல்யாணைச் சந்தித்தபோது, தீபிகா தனக்காக எந்த உதவியையும் கேட்கவில்லை. "எங்கள் கிராமத்திற்குச் செல்ல முறையான சாலை வசதி இல்லை. இதனால் அவசர காலங்களில் மருத்துவமனைக்குக் கூடச் செல்ல முடிவதில்லை" எனத் தனது ஊர் மக்களின் குறைகளை முன்வைத்தார். இதைக் கேட்ட பவன் கல்யாண் நெகிழ்ந்துபோய், உடனடியாகத் தீபிகாவின் கிராமத்திற்குச் சாலை அமைக்க ரூ. 6.2 கோடி நிதியை ஒதுக்கீடு செய்தார்.
சமூகத்தில் மாற்றத்தை விரும்பும் இதயம்
தீபிகா பிறந்து வளர்ந்த தம்பலஹட்டி கிராமம் இன்னமும் சில பழமைவாதச் சடங்குகளைப் பின்பற்றி வருகிறது. அங்கு மாதவிடாய் காலங்களில் பெண்கள் ஊருக்கு வெளியே ஒதுக்கி வைக்கப்படும் நிலை உள்ளது. இது குறித்துப் பேசும் தீபிகா, "கல்வி மற்றும் விளையாட்டு மூலமாக மட்டுமே இத்தகைய பிற்போக்குச் சிந்தனைகளை மாற்ற முடியும். என் வெற்றி மூலம் என் கிராமத்துப் பெண்கள் தைரியமாக வெளியே வர வேண்டும் என்பதே என் விருப்பம்" என்கிறார்.