🕊️ இலக்கிய உலகின் நெஞ்சை நெகிழ்த்திய மரியாதை
நேற்று நிகழ்ந்த நிகழ்வின் மௌனம் இன்னும் தமிழ் உலகின் நெஞ்சை விட்டு அகலவில்லை. ஈரோடு தமிழன்பன் என்ற பெயர் சொல்லும்போது, இலக்கியத்தை காதலிக்கிற ஒவ்வொரு உள்ளமும் மரியாதையுடன் தலை வணங்கும். அந்தப் புலவர் மறைவின் துயரத்தை ஏந்திய மக்கள் கூட்டம் நடுவே, அவரது இறுதிச்சடங்கில் காவல்துறையினர் வழங்கிய அரசு மரியாதை காட்சி எண்ணற்ற இதயங்களை நொந்ததோடும் பெருமிதத்தோடும் ஆழ்த்தியது. பத்மஶ்ரீ கிடைக்கவில்லை, பல்கலைக்கழக துணைவேந்தர் பதவியில் இருந்ததில்லை, அரசியலின் அதிகாரத்தில் இருந்ததில்லை — ஆனால் அவருக்கு அரசு மரியாதை வழங்கப்பட்டது. இந்தச் செயல், ஒரு பதவியாலோ பட்டயத்தாலோ அல்ல, கவிதை மற்றும் தமிழுக்காக வாழ்ந்த உள்ளத்திற்கும் உழைத்த உள்ளத்திற்கும் கிடைக்கும் அன்பும் கௌரவமும் என்பதை உலகிற்கு உணர்த்தியது. அந்தக் காட்சியை கண்ட மக்கள் கூட்டத்தில் கண்ணீர் கலங்கியது; இது துயரத்தின் கண்ணீர் மட்டுமில்லை — தமிழுக்காக வாழ்ந்தவரை தமிழ்ச் சமூகமே கௌரவத்துடன் அனுப்பிவைத்த பெருமையின் கண்ணீரும் கூட.
💐 உணர்ச்சியை சொற்களாக மாற்றிய உரையாடல்
இந்த உணர்வை கவிஞர் வைரமுத்து தன் நெஞ்சில் தாங்கிக்கொள்ள முடியவில்லை. நெகிழ்ச்சி அடங்காத தருணத்தில் முதலமைச்சர் மு.க.ஸ்டாலினை தொடர்பு கொண்டு, “இலக்கியவாதிகளின் சார்பில் நன்றி” என தெரிவித்தபோது, அது சாதாரண நன்றி அல்ல — இலக்கிய உலகின் முழு இதயத்தோடு சொன்ன நன்றி. “ஒரு கவிஞனை கர்வத்தோடும் கௌரவத்தோடும் அனுப்பி வைத்தீர்கள்” என்ற ஒரு வரியில், நூற்றாண்டுகளாகவும் கவிஞர்களுக்கு சமூகத்தால் அளிக்கப்படாத மரியாதைக்கு வேண்டித் தவித்திருந்த குரல் வெளிப்பட்டது. அதற்கு முதலமைச்சர் நெகிழ்ந்தது, தற்போதைய ஆட்சியில் தமிழ் மற்றும் தமிழறிவாளர்களுக்கு வழங்கப்படும் மதிப்பின் அர்த்தத்தை மேலும் வலுவாக காட்டியது. கவிஞரின் மரணம் ஒரு குடும்பத்தினருக்கான துயரமாக மட்டுமில்லாமல், ஒரு மொழி, ஒரு கலாசாரம், ஒரு இனக்கூட்டம் முழுவதற்குமான இழப்பாகப் பார்க்கப்படும் தருணத்திற்கு தமிழ்த் தலைமையகம் அவ்வளவு மரியாதையுடன் பதில் அளித்தது. இது அரசின் கடமை அல்ல — கலாச்சாரத்திற்காக உணர்வுபூர்வமாக செய்யப்பட்ட மரியாதை.
👑 மரபை காப்பாற்றும் ஆட்சியும் தமிழ் பெருமையும்
முரசு கட்டிலில் உறங்கிய புலவனுக்கு வெண்சாமரம் வீசிய அரச மரபும், தமிழின் வாழ்நாள் பெருகட்டும் என தமிழ்க்கவிக்கு அரசு வழங்கிய அன்பும், கவிஞர்களுக்கு உயரம் சேர்த்த கலைஞரின் பரிவும் — தொடர்ந்து தளபதி ஆட்சியில் நிகழ்கின்றன என்பதை தமிழ்ப் படித்த இளைஞர்கள், ஆர்வலர்கள், எழுத்தாளர்கள் மிகுந்த பெருமிதத்துடன் உணர்கின்றனர். அவ்வை நடராசனுக்கு அரசு மரியாதை வழங்கியபோது வைரமுத்து கேட்டபோது வழங்கப்பட்டது; ஆனால் ஈரோடு தமிழன்பனுக்குக் கேட்டதே இல்லை, அரசே முன்னெடுத்துச் செய்தது. இதுவே பாராட்டின் உயர்ந்த வடிவம் — பதவி தேடி வந்த மரியாதை அல்ல, இரத்தத்திலும் உயிரிலும் இருந்த மொழி உழைப்புக்காக கிடைத்த மரியாதை. “தொடரட்டும் மாண்புகளும் மரபுகளும்!” என்று வைரமுத்து முடிக்கும் வரி, வெறும் ஆசையாக அல்ல — தமிழ் அரசியலும் கலாச்சாரமும் இணைந்து நிற்க வேண்டும் என்ற வரலாற்றின் கோரிக்கையாகப் பதிவாகிறது. கவிஞர்களை மதிக்கும் சமூகம் சீர்குலைவதில்லை; இலக்கியவாதிகளின் குரல் கேட்கப்படும் இடத்தில் மனிதநேயத்தின் நெருப்பு அணையாது. ஈரோடு தமிழன்பனின் இறுதிச்சடங்கில் நடந்த அந்த ஒரு காட்சி, தமிழின் வருங்கால கலாச்சார மனப்பான்மைக்கு மைல்கல்லாக நிற்கும்.